Sakrament Chorych

"Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim, namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśli by popełnił grzechy, będą mu odpuszczone" (Jk 5, 14-15).

Osoby starsze lub chore, które nie mogą wychodzić z domu, mogą przystępować do spowiedzi i przyjąć Komunię św. u siebie w domu.

Sakramentu namaszczenia chorych udziela się osobom chorym, udającym się na operację, będącym w podeszłym wieku, a także w ostatniej godzinie życia. Tak jak pozostałe sakramenty tak i sakrament namaszczenia przeznaczony jest wyłącznie dla żyjących. Nie wolno wprowadzać kapłana w błąd i wzywać w celu udzielenia sakramentów osobie, która już zmarła.

Sakramentu namaszczenia chorych udziela się chorym, namaszczając ich na czole i dłoniach olejem z oliwek lub stosownie do okoliczności innym olejem roślinnym, należycie poświęconym, wymawiając tylko jeden raz następujące słowa: "Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego. Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie" (Paweł VI, Konstytucja apostolska "Sacram unctionem infirmorum"; por. KPK, kan. 647, § 1).

Na czas udzielania sakramentu chorych: spowiedzi, Komunii św. i namaszczenia olejami św. w mieszkaniu chorego należy przygotować

- stół lub ławę, nakryć białym obrusem;

- postawić na nim krzyż, jedną lub dwie świeczki;

- naczynie z wodą święconą i kropidło;

- szklankę letniej, przegotowanej wody jeśli chory ma problemy z przełykaniem;

Chorego nie obowiązuje post eucharystyczny, chory może o dowolnej godzinie spożywać pokarmy i napoje.